मानिसको अस्तित्वो -Manis ko Astitwo

के रहन्छ तिम्रो अस्तित्वो,
मरेर तिमी गए पछी,
के दियोउ यो संसारलाई 
मरी मरी बचुन्जेल पनि

दियोउ होला माया धेरै 
घृना को प्रश्न थिएन
बनयोउ होला आफ्नो संसारलाई
अर्काको आस कहिले थिएन

माताको ममता पायोउ होला
पिताको धेरै धेरै प्रेम्
भाई लाई लेख्न सिकयोउ होल
बहिनी लाई सम्र्क्च्यन को दीन्

समाज मा केहि थियोउ होला
पारिवारिक सुख दुख पायोउ  
भोली केनै तिम्रो अस्तित्वो रहला  
जलेर भोली खरानी होलाउ

मायाको फुल चाडआउल कस्ले
सत्कर को ज्योती बल्छ कस्ले
अखिर तिम्रो अस्तित्वो के रहला 
अखिर तिम्रो अस्तित्वो के रहला 

Ke rahancha timro astitwo,
Marera timi gaye pachi,
K diyou yo sansar lai 
Mari mari bachunjel pani

Diyou hola maya dherai 
Ghrida ko prasna thiyena
Banayou hola afno sansarlai
Arkako ash kahile thiyena

Mata ko mamata payou hola
Pita ko dheri dher prem
Bhai lai lekhna sikayou hola
Bahini lai samrkchyan ko den

Samaj ma kehi thiyou hola
Parivarik sukha dukha payou 
Bholi k timro astitwo rahala  
Jalera bholi kharani holau

Maya ko phul chadaula kasaile
Satkar ko jyoti balcha kasle.
Akhir timro astitwo k rahala 
Akhir timro astitwo k rahala